Trg Slavija obuhvata prostor između ulica Kralja Milana, Beogradske, Makenzijeve, Svetosavske, Bulevara oslobođenja, Deligradske i Nemanjine.
Trg se nalazi manje od 1,5 km južno od Terazija (središta grada), a nadmorska mu je visina 177 metara. Prostor koji pokriva dug je 130 m, a širok 110 m. Veći deo pripada gradskoj opštini Vračar, dok manji deo pripada drugoj opštini, Savskom Vencu.
Sve do 1880-ih godina područje današnjeg trga bila je velika bara na istočnom rubu grada, gde su Beograđani lovili divlje patke. Oblikovanje tog prostora u trg započeo je dobro poznati škotski preduzetnik Frensis Makenzi, kupivši velik komad zemlje iznad današnjeg trga koji je kasnije raporedio na manje parcele namenjene za dalju prodaju (taj deo kasnije je nazvan Englezovac). Ubrzo nakon toga onde je izgradio i sopstvenu kuću, koja je 1910. godine pretvorena u Socijalistički narodni dom, stecište radničkog pokreta. Druge, manje zgrade koje su se tu nalazile, bile su poznate kafane „Tri seljaka“ i „Rudničanin“, koje su srušene pre i za vreme Drugog svetskog rata.
Tokom 1942. godine u periodu nemačke okupacije izgrađen je kružni tok na Slaviji i regulisan odvod otpadnih voda do reke Save, gde se i sada izliva kolektor.
Godine 1947. trg menja ime iz „Slavija“ te dobija službeno ime „Trg Dimitrija Tucovića“, po istaknutom srpskom socijalisti koji je živeo i radio na prelazu iz 19. u 20. vek. U njegovu čast postavljeno je i bronzano poprsje, rad Stevana Bodnarova. Godine 1962. otvoren je hotel Slavija, koji je proširen i modernizovan 1989. te danas poseduje četiri zvezdice. Dana 24. marta 1989. na ovom trgu otvoren je prvi Mekdonalds restoran na području istočne Evrope. Početkom 2000-ih godina trgu je ponovno službeno vraćeno ime „Slavija“.
